Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Sed haec omittamus; Duo Reges: constructio interrete. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Suo enim quisque studio maxime ducitur.

Haec mihi videtur delicatior, ut ita dicam, molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat.
Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba.
Cur id non ita fit?
Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?
Quid de Platone aut de Democrito loquar?
Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe;
Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt;

Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum.

Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Sed mehercule pergrata mihi oratio tua. Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. An haec ab eo non dicuntur? Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Nemo igitur esse beatus potest.

Sin autem voluptatem putat adiungendam eam, quae sit in motu-sic enim appellat hanc dulcem: in motu, illam nihil dolentis in stabilitate-, quid tendit?

Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur?
Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur.
At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?

Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim
existimo-ad corpus refers?

Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest.

Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Bork Illi enim inter se dissentiunt. An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt? Prioris generis est docilitas, memoria; Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio.

Bork: Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore.
Facete M.: Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur?